powierzchowność — ż V, DCMs. powierzchownośćści, blm 1. «zespół cech składających się na wygląd człowieka» Miła, dystyngowana, piękna, nieprzyjemna, okropna, odrażająca powierzchowność. Ktoś o czarującej powierzchowności. 2. «pobieżne, płytkie traktowanie czegoś;… … Słownik języka polskiego
postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aparycja — ż I, DCMs. aparycjacji, blm «wygląd zewnętrzny; powierzchowność, prezencja» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezpretensjonalny — bezpretensjonalnyni «nie dbający przesadnie o swoją powierzchowność, nie pragnący zwracać na siebie uwagi; prosty, skromny, naturalny» Bezpretensjonalne zachowanie. Bezpretensjonalna suknia. Bezpretensjonalny wygląd, strój. Bezpretensjonalny styl … Słownik języka polskiego
czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność … Słownik języka polskiego
hura- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «w rzeczownikach: wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia; np. hurapatriotyzm, huraoptymizm; hurra » b) «w przymiotnikach: wskazujący na to, że… … Słownik języka polskiego
mielizna — ż IV, CMs. mieliznaiźnie; lm D. mieliznaizn «płytkie miejsce w rzece, morzu, jeziorze (czasem wystające ponad poziom wody), powstające wskutek osadzania się piasku; płycizna» Statek utknął, osiadł, ugrzązł na mieliźnie. ◊ Osiąść na mieliźnie… … Słownik języka polskiego
niepoczesny — niepoczesnyeśni książk. «mający skromną powierzchowność, lichy wygląd; nieokazały, skromny» ◊ Miejsce niepoczesne «miejsce nieokazałe, podrzędne» … Słownik języka polskiego
odrażający — «wzbudzający odrazę, obrzydzenie; odpychający, obmierzły, ohydny» Odrażająca postać, powierzchowność, twarz. Odrażający widok, wygląd. Odrażający czyn, postępek … Słownik języka polskiego
płaskość — ż V, DCMs. płaskośćści, blm rzecz. od płaski Płaskość rzeźby. Płaskość czyjejś figury. Płaskość terenu. przen. «powierzchowność, pospolitość, trywialność» Płaskość jakiejś wypowiedzi … Słownik języka polskiego
